گنجینه ی بهترین اشعار🎵

ای پاک تر ز آب! خداوند، یار تو
بهتر ز آفتاب! خداوند یار تو

دریای بی کرانه! کویرم، کویر خشک
تا کی من و سراب؟ خداوند یار تو

از آتش فراق تو می سوزد این دلم
وای از دل مُذاب! خداوند، یار تو

شرمنده ام که محرم جانان نبوده ام
زیبای در حجاب! خداوند، یار تو

با هر گناه، وصل تو دشوار می شود
سخت است این عذاب. خداوند، یار تو

ای یوسف عزیز خطاپوش مهربان!
رخساره برمتاب. خداوند، یار تو

ای خوب دلگشا! به دل تنگ من نشین
با لطف بی حساب. خداوند، یار تو

یادآور بهشت و شراب طهور آن!
ساقیّ آن شراب! خداوند، یار تو

زشت است هر ثواب بدون هوای دوست
ای بهترین ثواب! خداوند، یار تو

گویا که دیشب از گذر ما گذشته ای
برجاست عطر ناب. خداوند، یار تو

ای نازِ خالِ حُسن تو، از جان، عزیزتر!
بردار آن نقاب. خداوند، یار تو

تا کی تحمّلِ بدنِ منتظر کنم؟
مهدیّ انقلاب! خداوند، یار تو

سرمایه ام همین دل تنگ شکسته است
تقدیم آن جناب. خداوند، یار تو

نام مرا به خطّ خودت سرخ مثل عشق
بنویس در کتاب. خداوند، یار تو.

سعید بیابانکی

چشم تو را اگرچه خمار آفریده اند
آمیزه ای ز شور و شرار آفریده اند

از سرخی لبان تو ای خون آتشین
نار آفریده اند انار آفریده اند

یک قطره بوی زلف ترت را چکانده اند
در عطردان ذوق و بهار آفریده اند

زندانی است روی تو در بند موی تو
ماهی اسیر در شب تار آفریده اند

مانند تو که پاک ترینی فقط یکی
مانند ما هزار هزار آفریده اند

دستم نمی رسد به تو ای باغ دور دست
از بس حصار پشت حصار آفریده اند

این است نسبت تو و این روزگار یأس:
آیینه ای میان غبار آفریده اند

باز مبارک باد                  باز مبارک باد                   منزل داماد
 

عروسو وارد کنین با چراغ و شادی     که امشب شب عروسی است و دامادی
 

ای قوم داماد                     خرم و دلشاد

منتظر مقدم عروس خود باشین         بر سر آن نازنین نقل و نبات پاشین

***
روی هر میزی چیده هر چیزی                شکلات و شربت و شیرینی و چایی

عروس از راه می رسه با خنده و شادی   که امشب شب عروسی است و دامادی
 

عروس و داماد               دو شاخ شمشاد              باز مبارک باد
 

عروسو وارد کنین با چراغ و شادی     که امشب شب عروسی است و دامادی
 

ای قوم داماد              خرم و دلشاد
 

منتظر مقدم عروس خود باشین         بر سر آن نازنین نقل و نبات پاشین

ای معلّم ای عزیز
ای همیشه با جهالت در ستیز
روزگارت آفتابی باد و دنیایت زلال
تا قلم شد دست تو از تیغ، تیز
گشت تاریکی مریض
*
روشنی دادی مرا
تربیت کردی در آبادی مرا
با سه بخش «آ» و«زا» و«دی» گشودم بال و پر
دادی آندم درس آزادی مرا
یک جهان شادی مرا
*
خانه ات آباد باد
از تو هرعصر و زمانی یاد باد
ای معلّم ای چـراغ زندگانی و وجـود
غصّه هایت یک به یک برباد باد
بر تو از حق داد باد
*
شادمان باشی تو را
محترم در هر زمان باشی تو را
ای معلّم ، ای جهانی پُـر ز لذّتهای تـو
در مقام عارفان باشی تو را
جاودان باشی تو را

از : دادا بیلوردی

سیزده بدر ، سال دگر
هیچ کس نباشد در به در
از عشق و مهر و عاطفه
قلبی نباشد بی اثر
خاموش و سرد و ناامید
هرگز نباشد یک نفر
هرگز نیفتد یک درخت
از ضربه ی سرد تبر

از جنگ و خونریزی ، زمین
خالی بماند سر به سر
هرگز نماند کودکی
بی سایه ی سبز پدر
تنها دلی که عاشق است
باشد به هر جا معتبر
از جان پاک عاشقان
باشد جدا شر و خطر
چشم انتظار هر آن که هست
آید عزیزش از سفر
بی غصه باشند مردمان
سال دگر سیزده بدر

سیزده بدر مبارک ❤️