۱۴۰۳/۰۶/۱۲ | | -
در آسمان نگاهت ستاره می رقصد
ز شوق چهره ی ماهت ستاره می رقصد
تو آن شهاب عبوری ز کهکشانی دور
بیا که بر سر راهت ستاره می رقصد
تو زُهره ای مگر ای مه جبین خنیاگر
که از نوای سه گاهت ستاره می رقصد
طلوع روشن صبحی در آستان سحر
که در قُدوم پگاهت ستاره می رقصد
تو آن غزال گریزی که بر کرانه ی دشت
میان چشم سیاهت ستاره می رقصد
فروغ شعله ی شمعی که در منازل شب
فراز شعله ی آهت ستاره می رقصد
تو آن یگانه ی مه صورتی که عاکف گفت :
در آسمان نگاهت ستاره می رقصد
عاکف خراسانی