رباعیات خیام و نرجمه ی ترکی توسط
حبیب ساهر اولین سراینده شعر نو ترکی
اين كوزه چو من عاشق زاري بوده ست
در بند سرزلف نگار ي بوده ست
وين دسته كه در گردن او مي بيني
دستيست كه در گردن ياري بوده ست.
من تك اوره يي باغلي اولان قارا تئله
بو مئي كوزه سي عاشيق ايميش بير گؤزه له
اول قولپلارا باخمايين، كي آشيق قولودور
واختييله دولارميش اونو بير اينجه بئله.
..................................................
هنگام سفيده دم خروس سحري
داني كه چرا كند همي نوحه گري؟
يعني كه نمودند در آئينه صبح
كز عمردمي گذشت و تو بي خبري.
هر صبح اوجالارخوروزلارين اينجه سسي
اول اينجه سسين بودور درين فلسفه سي:
سن آنلامادان آيناسي ايچره سحرين
داي قالمادي ، كئچدي عؤمرون نفسي
....................................
خیام:
ساقی گل و سبزه بس طربناک شدست
دریاب که هفته ی دگر خاک شدست
می نوش و گلی بچین که تا درنگری
گل خاک شدست و سبزه خاشاک شدست
ساهر:
ساقی! چمن ایچره باخ! آچیب گولو چیچک
گوللر سولاجاق گونشده بیر هفته یه دک
گل، توک شراب ایچ کی سن باخینجا ، بو یاشیل
اوتلار قورویوب ،گول ده غوبارا دؤنه جک!