گنجینه ی بهترین اشعار🎵

غلامرضا طریقی :

دست هايت دو جوجه گنجشک اند ، بازوانت دو شاخه ی بی جان !

ساق تــــو ساقـــه ی سفيـدی کــــه  سر زده از سياهــــی گلدان

ميوه های  رسيده ای  داری  ،  پشت  پيراهن  پر  از  رنگت

مثل ليموی تازه ی « شيراز» روی يک تخته قالی « کرمان» !

فارغ از اختلاف «چپ» با «راست» من به چشمان تو می انديشم

ای  نگـــاه  هميشه  شکاکت  ،  ائتلاف  فرشتـــه  با شيــــطان !

فال می گيرم و نمی گيرم ، پاسخـــی در خور سوال اما

چشم تو باز هم عنانم را می سپارد به دست يک فنجان

با همين دستهای يخ بسته ، می کشم ابروی کمانت را

تا بسوی دلـــم بيندازی  ، تيــــری از تيــرهای تابستان !

در  تمام  خطوط  روی  تو  ،  چشم  را  می دوانم هر بار

خال تو خط سير چشمم را می رساند به نقطه ی پايان !

مولانا :

چه خونبها به از این کشتگان کوی تو را  

که بنگرند به محشر دوباره روی تو را

تمام گمشدگان ره تو ایم و کنیم ؛

بهر طریق که باشیم جستجوی تو را

دم مسیح که گویند روح پرور بود

یقینم آنکه به لب داشت گفتگوی تو را

ز غصه چون پر کاهی شود ز قصه ی من

اگر به کوه دهم شرح آرزوی تو را

سبو کشان محبت کشند دوش به دوش

اگر گناه دو عالم بود سبوی تو را

بخود مناز و مخند اینقدر به گریه ی من

که آب چشم من افزوده آبروی تو را

ز آب دیده صبوحی وضو مساز که خون

مضاف باشد و باطل کند وضوی تو را 

شاطر عباس صبوحی

اینجــا به دل سپردن من گیر می دهند

مشتی اجل به بردن من گیر می دهند

اینجا همیشه آب تکان می خورد از آب

اما بـــه آب خوردن من گیـــــر  می دهند

مانند شمع در غم تو آب می شوم

مردم به فرم مردن من گیر می دهند

چشم انتظار دست تو اصلا نمی شوم

وقتـــی به شال گردن من گیر می دهند

در شهر،حس و حال برادر کشی پُر است

گرگان بـــه جامـــه ی تن من گیـر می دهند

دامن زدم به خون که بدست آورم تو را

این دست ها به دامن من گیـر می دهند

گر پا دهد برای تو سر نیز می دهم

اینجا به دل سپردن من گیر می دهند

فرامز عرب عامری